ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΗ ΠΡΩΗΝ ΕΞΟΡΥΚΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΛΙΓΝΙΤΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Σε εναρμονισμό με την υπερκειμενική διάσταση του τοπίου και την παραγωγική διαδικασία που αναπτύσσεται στο εν ενεργεία Λιγνιτικό Κέντρο της ΔΕΗ, η μελέτη επιλέγει ένα τρίπτυχο, τρεις βασικούς θεματικούς άξονες για την Ανάπλαση και Επανάχρηση των πρώην εξορυκτικών περιοχών λιγνίτη, για την αναβάθμιση του τοπίου, του τόπου :

• περιβάλλον / εκπαίδευση
• αθλητισμός / αναψυχή
• πολιτισμός

Κάθε άξονας περιλαμβάνει ένα δίκτυο που αναλύεται σε έξι βασικά πολυεπίπεδα – multilayer τα οποία υποστηρίζονται από μια σειρά δράσεων, εγκαταστάσεων και κατασκευών.
Περιβάλλον / εκπαίδευση: κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και έρευνας, πειραματικές καλλιέργειες / operative carpets, eco park / ανανεώσιμες πηγές ενέργειας – , ενδυνάμωση πρασίνου (φύτευση / αναδασώσεις), Σύστημα Μέτρησης Μετεωρολογικών Δεδομένων / μετεωρολογικός σταθμός, γεωθερμία / γεωεναλλάκτης.

Αθλητισμός / αναψυχή: παιδότοποι, αθλητικό κέντρο (γήπεδα, χώροι άθλησης), πεζοπορία / ποδήλατο, υπαίθρια γυμναστήρια, πίστα moto cross, πτήσεις (αερόστατο / αιωροπτερισμός, αλεξίπτωτο πλαγιάς – αεραθλήματα)

Πολιτισμός: land on land / μόνιμες και περιοδικές εκθέσεις – installations, χώρος συναυλιών / εκδηλώσεων, ενεργές πλατφόρμες, αμφιθέατρο / container προβολών, μελλοντικό μουσείο εξόρυξης.

Η μελέτη εισαγάγει στον σχεδιασμό την υπερκειμενική διάσταση του τοπίου και το αντιμετωπίζει ως μια μεταφορά που εγγίζει όλες τις σφαίρες της πραγματικότητας μέσα στις οποίες νοήματα ή έννοιες αποτελούν αντικείμενο συζήτησης, και ταυτόχρονα αφομοιώνει στο σχεδιασμό τις έξι αφηρημένες και γενικές αρχές που χαρακτηρίζουν το υπερκείμενο σαν μεταφορά (P. Lévy, 1990):

1. Αρχή της μεταμόρφωσης, γιατί ουσιαστικά είναι ένα δίκτυο που βρίσκεται διαρκώς σε εξέλιξη.
2. Αρχή της ετερογένειας, γιατί οι προσβάσεις, οι συνδέσεις, και οι κινήσεις είναι ετερογενείς
3. Αρχή της πολλαπλότητας και του εγκιβωτισμού των κλιμάκων, εξαιτίας του “μορφοκλασματικού” τρόπου οργάνωσής του
4. Αρχή της εξωτερικότητας
5. Αρχή της τοπολογίας, γιατί όλα μέσα στο τοπίο λειτουργούν με την αρχή της εγγύτητας (proximite) και της γειτνίασης (voisinage), στα πλαίσια μετασχηματισμών.
6. Αρχή της κινητικότητας των κέντρων γιατί το τοπίο διαθέτει διαρκώς πολλά κέντρα, πολλούς χώρους αναφοράς.