Στο ξενοδοχείο αξιοποιούμε και μεταγράφουμε με σύγχρονο τρόπο αρχετυπικές χωρικές διατάξεις, δομικά στοιχεία, αρχιτεκτονικές τυπολογίες και χαρακτηριστικά της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής που συναντά κανείς σε όλο το νομό Ιωαννίνων.
Υιοθετούμε καθαρές, εύληπτες γεωμετρικές χαράξεις και στερεομετρικές συγκροτήσεις, ενώ ταυτόχρονα επιχειρούμε να προσφέρουμε πλούσιες ή ακόμα και απροσδόκητες χωρικές εμπειρίες.
Η πιο μικρή λεπτομέρεια και το γενικό συνολικό σχήμα και μέγεθος, βγαίνουν από το ίδιο πνεύμα, μέσα από την ίδια αίσθηση, μέσα από την ίδια διάθεση, για μια καθαρή σύνθεση.
“it’s a case of the constraints finally becoming the inspiration”
Ο περιορισμός για υποχρεωτική στέγη εντάσσεται δημιουργικά στον σχεδιασμό του κελύφους και αποτελεί εν τέλει το βασικό συνθετικό στοιχείο αναφοράς του κτιρίου.
Συνδυάζοντας διαφορετικές τυπολογίες στεγών και αξιοποιώντας τον όγκο της στέγης για την φιλοξενία δωματίων με ανεμπόδιστη θέα προς την λίμνη των Ιωαννίνων παράγεται ένας πρισματικός όγκος με ιδιαίτερες χωρικές αναλογίες και αισθητικό ενδιαφέρον.
Η παραδοσιακή μορφή του σαχνισιού, που εξέχει από τη βάση του ενός κτιρίου, ενώ τα υλικά και τα ανοίγματά του δεν ακολουθούν σχεδόν ποτέ τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του κτιρίου, εμφανίζεται εδώ στη διαμόρφωση της σοφίτας. Ο όγκος της σοφίτας διαφοροποιείται από τους υπόλοιπους με το χρώμα του και την έντονη μορφή του, ενώ τα ανοίγματά του ακολουθούν άλλη λογική από αυτή των υπολοίπων ορόφων.
Τα ανοίγματα σε όλους τους όγκους αξιοποιούνται ως βασικό συνθετικό εργαλείο καθώς, ανάλογα τη θέση και τη λειτουργία τους, διαμορφώνουν στην όψη οπές, σχισμές και, στην περίπτωση της σοφίτας, πρισματικές υποχωρήσεις που διαμορφώνουν παράθυρα και εξώστες. Όλα τα ανοίγματα ακολουθούν τη λογική του “σκαψίματος” των κύριων όγκων και αποφεύγονται οι προεξοχές.
