Οι αρχιτεκτονικές φόρμες διαντιδρούν με το περιβάλλον, που αντιμετωπίζεται ως ένα μαλακό σύστημα ευαίσθητο προς τις εξωτερικές πιέσεις και τις πληροφορίες. Δίνεται έμφαση στη σταδιακή ανάπτυξη της αρχιτεκτονικής που συσχετίζεται με βαθμιαία πεδία επιρροής. Η αρχιτεκτονική συλλαμβάνεται με όρους δυνάμεων παρά φόρμας.
Χρησιμοποιούμε νέες θεωρήσεις της φύσης που δίνουν έμφαση στην πολλαπλότητα, το προσωρινό και το σύνθετο και τη νέα τεχνολογία με οικολογικές επιρροές που προωθεί τις συνδέσεις, δύο στοιχεία που επαναπροσδιορίζουν την έννοια του χώρου και του χρόνου.